خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی معروف به عبید زاکانی شاعر، نویسنده و لطیفه‌پرداز ایرانی قرن هشتم هجری است که طبق قراین موجود در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم ه.ق. در یکی از توابع قزوین چشم به جهان گشود. صرف نظر از این‌که عبید شاعر بوده‌است، همگان نام او را با طنز و هزل عجین و اغلب عامه او را به لطایفش می‌شناسند. برخی عبید زاکانی را پدر طنز فارسی لقب داده اند. در این میان منظومه موش و گربه شهرت بسیار داشته و ریش نامه و صد پند از همه لطیف ترند. مانند بسیاری از طنزپردازان متقدم مانند سعدی شیرازی، طنز و هزل به یکسان در لطایف او راه یافته‌است. دیوان لطایف او شامل بخش‌های زیر است:
رسالهٔ اخلاق الاشرافریش نامهصد پندترجیع بند ج..تضمینات و قطعاترباعیاترسالهٔ دلگشاتعریفات ملا دو پیازمنظومه موش و گربهمنظومه سنگتراشرسالهٔ تعریفات ملا دو پیازه
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.