کتاب لیلی و مجنون

لیلی و مجنون، نوشته حکیم نظامی گنجوی، داستان دل انگیزی است که فضای ادبیات فارسی را از سده سوم تا سیزدهم هجری پوشانده است. لیلی (دختر سعد بن ربیعه) عرب معشوقه مجنون (قیس بن عامری) پسر مزاحم بوده است. شاعران فارسی زبان ایرانی و غیر ایرانی در وصف دلدادگی های وی بسیار سخن گفته اند.طبق شواهد موجود تاکنون بیش از هفتاد تن از شاعران ایران به تقلید از نظامی به سرودن لیلی و مجنون روی آورده اند ولی به یقین هیچ یک از آنان همچون نظامی نتوانسته از عهده این کار موفق بیرون آید. فهرست کتاب از تولد مجنون آغاز و در انتها آگاهی قبیله مجنون از فوت وی را شامل می شود. در انتهای کتاب از شروانشاه گفته شده است. کسی که نظامی، مثنوی لیلی و مجنون را به درخواست وی سروده است.