دیوان شهریار

شهریار از پیشگامان راه نیماست و از معدود کسانی است که شیوه او را به‌عنوان یک نوع ادبی گسترش داد و تا حد زیادی استحکام بخشید، البته اگر بر این نکته مؤمن باشیم که نیما تنها در فرم و قالب نوآوری نکرده، بلکه در محتوا نیز دگرگونی عظیمی به وجود آورده است. شهریار به‌واقع یک شاعر تواناست، استادی او در انواع قالب‌ها و مضمون‌آفرینی‌های متنوع و رنگارنگ بر همه اهل فن مبرهن است.بسیاری از اشعار شهریار از زبان شعر دور و به نظم نزدیک می‌شود اما این باعث نمی‌شود که ما قدرت زبان و درجه شاعرانگی شهریار را در سراسر دیوان شاعر نادیده بگیریم؛ برای مثال شعر نو «ای‌ وای مادرم» که به‌صورت منظومه‌ای بلند در دیوان اشعار این شاعر خوش‌قریحه نشسته، یکی از شعرهای فوق‌العاده زیبای شاعر است و کمتر شاعری را می‌شناسم که شعری به این زیبایی و ظرافت و پر از لطافت با این موضوع کار کرده باشد. حتی شعر زیبای حیدربابا که به زبان ترکی سروده شده آن‌قدر قوی و سرشار از لحظات شاعرانه است که آشنا نبودن شاعر با ادبیات و شعر را کاملاً رد می‌کند.