دارالمجانین

کتاب دارالمجانین نه تنها شیرینی همیشگی آثار محمدعلی جمال‌زاده را به همراه دارد، بلکه به مسائلی می‌پردازد که شاید خیلی از او انتظار نداریم. اولین باری که با جمال‌زاده آشنا شدیم در دوره‌ی دبیرستان و خواندن داستان کباب غاز بود.

ماجرا دارالمجانین از کجا شروع می‌شود؟
ماجرای پدری که بعد از نماز عرق‌خوری می‌کند!
شخصیت اصلی داستان که تا پایان نیز به صورت اول شخص راوی مباحث است یک پسر جوان به نام “محمود” است. او با پدری زندگی می‌کند که به قول راوی “معصیت کار فاسق خداپرست” است! پدری که هم اصول دین را به جا می‌آورد و هم در عیش و نوش چیزی کم نمی‌گذاشت.

توصیف‌های جمال‌زاده در تمامی داستان‌هایش یکی از نقاط بسیار قدرتمند داستان‌نویسی او بود. تصویری که او از فضای زندگی در دوره‌ی خود نقل می‌کند همواره می‌تواند راهنمای مناسبی برای درک سبک زندگی در آن زمان باشد. توصیفاتی از شکل خانه، شیوه‌ی زندگی، آداب نماز، نحوه‌ی غذا خوردن و… همگی با جزییات بسیار دقیق در داستان‌های او موج می‌زند.

اما ماجرای پدر محمود که در واقع بخش مهمی از شخصیت وی در دوران کودکی تحت تاثیر تناقضات شخصیتی وی بوده شکل گرفته بسیار خواندنی است…